யாவரும் கேளிர் - கடிதம்

எழுத்தாளர் திரு.ஜெயமோகன் அவர்கள் பரிந்துரைத்த யாவரும் கேளிர் சிறுகதையினை படித்தபின் அவருக்கு நான் எழுதிய மடல்.

யாவரும் கேளிர்  => http://www.jeyamohan.in/?p=36570

அன்புள்ள திரு.ஜெ  மற்றும் திரு.சிவா-கிருஷ்ணமூர்த்தி,

இன்று இந்த யாவரும் கேளிர் சிறுகதையினை படித்தேன். ஒரு சிறிது நேர சந்திப்பில் ஒரு பெரிய உண்மையினை உணர்ந்தேன். கதை மிக நன்றாக இருந்தது. 

இது போன்று ஒரு சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு என் வாழ்வில் ஒரு தொலைப்பேசி உரையாடலில் என்னுள் இருந்த ஒரு உண்மையை உணர்ந்தேன் களைந்தேன். உங்களிடம் அதை (நேரம் கருதி முக்கியமான 2-3 கேள்விகளை மட்டும்) பகிர்ந்துகொள்ள எண்ணுகிறேன். 2010`இல் எனது தோழியுடன் பல மாதங்கள் கழித்து தொலைப்பேசியில் உரையாடுகையில் அவள் தனது மேற்படிப்பு பற்றி என்னிடம் பேசினாள். அவள் வீட்டில் அவளுக்கு வரன் பார்த்து கொண்டு இருப்பதனால், அவளிடம் கேட்டேன் உங்க வீட்ல வரன் பார்க்கிறார்கள், நீ படிக்க முயற்சி செய்து கொண்டு இருக்கிறாய். இரண்டும் ஒன்றாய் நேர்ந்தால் என்ன செய்வாய் ? அவள் அதற்கு என்னிடம் கேட்டாள் `அவுங்க(வருங்கால கணவர்) கல்யாணம் ஆனா பிறகு யு.ஸ்`ல படிக்க அனுமதிப்பார்களா? சொல்ல முடியாது. எல்லாரும் அதற்கு சம்மதிப்பார்களா என்று. அதற்கு அவள் பதில் கேட்டாள், அப்ப என்ன கல்யாணம் ஆனா புள்ள பெத்துப் போட்றத்துக்குத் தானா ? ஒரு 10 வினாடி என்னை நடு மண்டையில் குட்டியது போல் இருந்தது.  பின்பு சில நாட்கள் என்னை நான் வெளியில் இருந்து கண்டேன். என்னுள் இருந்த ஒரு குறுகிய மனப்பான்மை நான் கண்டுக்கொண்டேன்.  அதுவரையில் பெண்கள் கல்யாணம் ஆன பிறகு  படிக்க ஆசைப்பட்டால் ஒரிரு ஆண்டுகள் பிறகு படிக்கலாம் என்றே மனதில் பதிக்காத ஒரு எண்ணமாக இருந்தது என்னில் இருந்தது. அன்று முதல் பெண்கள் மீதான பார்வையை நான் மாற்றிக் கொண்டேன். 

யாவரும் கேளிர் எழுதிய திரு.சிவா-கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்களுக்கு எனது பாராட்டுக்கள்.அதனை தனது இனையத்தளத்தில் பரிந்துரைத்த திரு.ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு நன்றி. 

Best,

Rajesh

http://rajeshbalaa.blogspot.in/

FandFstores.com

மெல்லி நல்லாள் தோள்சேர்.

Meaning: Never cheat on your wife

அவளது வாசனை - குறுந்தொகை

வெளியே மழை
உள்ளே மின்சாரமில்லை
மெழுகு வற்தியுடன் குறுந்தொகை
கண்மூடி திறந்தேன்
இப்பாடல் வந்தது
இதோ . . .

168. பாலை - தலைவன் கூற்று

மாரிப் பித்திகத்து நீர்வார் கொழுமுகை
இரும்பனம் பசுங்குடைப் பலவுடன் பொதிந்து
பெரும்பெயல் விடியல் விரித்துவிட் டன்ன
நறுந்தண் ணியளே நன்மா மேனி
புனற்புணை யன்ன சாயிறைப் பணைத்தோள்
மணத்தலுந் தணத்தலு மிலமே
பிரியின் வாழ்தல் அதனினும் இலமே.
-சிறைக்குடி யாந்தையார்.

விளக்கம் (சுஜாதவின் குறுந்தொகை - ஒரு எளிய அறிமுகம் புத்தகத்தில் இருந்து).

(அவளது வாசனை)
மழையில் மலரும்
பிச்சிமலர்களின்
நனைந்த அரும்புகளை
பனங்குடையில் சேகரித்து
மழை பெய்யும் விடியற்காலையில்
விரித்துவிட்டது போல
மணக்கும்
அந்தப் பெண்ணின் தோளை
அணைக்கவும் முடியவில்லை
பிரியவும் முடியவில்லை
பிரிந்தால் உயிர் வாழ்வது
அதனினும் இல்லை

​

மெல்லி நல்லாள் தோள்சேர்.

Meaning: Never cheat on your wife

பொய் - பாரதி

பொய் சொல்வதை பற்றி நகைச்சுவையாக ....

பானையிலே தேளிருந்து
பல்லால் கடித்ததென்பார்
வீட்டிலே பெண்டாட்டி
மேல்பூதம் வந்ததென்பார்
பாட்டியார் செத்துவிட்ட
பன்னிரண்டாம் நாளென்பார்
   --- மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

(தேள் பல்லால் கடிக்காது, பெண் மேல் பூதம் வராது, பன்னிரண்டாம் நாளென்று `காரியங்'களில் கிடையாது)

சில திரைப்பதிவுகள்

யார் பாரதி ?

1) நெல்லை கண்ணன்

2) பாரதி பாஸ்கர் & பட்டிமன்றம் ராஜா

சிந்திப்போம் - நெல்லை கண்ணன் @ ஈரோடு புத்தக கண்காட்சி
(மொத்தம் - 10 திரைப்பதிவுகள்)

காதல் - பாரதி

காதலினால் மானுடர்க்குக் கலவி யுண்டாம்
கலவியிலே மானுடர்க்குக் கவலை தீரும்;
காதலினால் மானுடர்க்குக் கவிதை யுண்டாம்;
கானமுண்டாம் சிற்பமுதற் கலைக ளுண்டாம்;
ஆதலினால்,காதல் செய்வீர்;உலகத்தீரே
அஃதன்றோ இவ்வுலகத் தலைமை யின்பம்.
   --- மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

ஆங்கில கல்வி - பாரதியின் பார்வை

கணிதம் பன்னிரண் டாண்டு பயில்வர்,பின்
கார்கொள் வானிலோர் மீனிலை தேர்ந்திலார்;
அணிசெய் காவியம் ஆயிரங் கற்கினும்
ஆழ்ந்தி ருக்கும் கவிளம் காண்கிலார்;
வணிக மும்பொருள் நூலும் பிதற்றுவார்;
வாழு நாட்டிற் பொருள்கெடல் கேட்டிலார்
துணியு மாயிரஞ் சாத்திர நாமங்கள்
சொல்லு வாரெட் டுணைப்பயன் கண்டிலார். 23

கம்ப னென்றொரு மானிடன் வாழ்ந்ததும்,
காளி தாசன் கவிதைபு னைந்ததும்,
உம்பர் வானத்துக் கோளை மீனையும்
ஓர்ந்த ளந்ததோர் பாஸ்கரன் மாட்சியும்,
நம்ப ருந்திற லோடொரு பாணினி
ஞால மீதில் இலக்கணங் கண்டதும்,
இம்பர் வாழ்வின் இறுதிகண் டுண்மையின்
இயல்பு ணர்த்திய சங்கரன் ஏற்றமும், 24

சேரன் தம்பி சிலம்மை இசைத்ததும்,
தெய்வ வள்ளுவன் வான்மறை செய்ததும்,
பாரில் நல்லிசைப் பாண்டிய சோழர்கள்
பார ளித்ததும் தர்மம் வளர்த்ததும்,
பேரு ருட்சுடர் வாள்கொண் டசோகனார்
பிழைப டாது புவித்தலங் காத்ததும்,
வீரர் வாழ்த்த மிலேச்சர்தந் தீயகோல்
வீழ்த்தி வென்ற சிவாஜியின் வெற்றியும். 25

அன்ன யாவும் அறிந்திலர் பாரதத்
தாங்கி லம்பயில் பள்ளியுட் போகுநர்;
முன்னர் நாடுட திகழ்ந்த பெருமையும்
மூண்டி ருக்குமிந் நாளின் இகழ்ச்சியும்
பின்னர் நாடுறு பெற்றியுந் தேர்கிலார்
பேடிக் கல்வி பயின்றுழல் பித்தர்கள்;
என்ன கூறிமற் றெங்ஙன் உணர்த்துவேன்
இங்கி வர்க்கென துள்ளம் எரிவதே! 26

--- மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

குறிப்பு -
அன்ன யாவும் அறிந்திலர் பாரதத்
தாங்கி லம்பயில் பள்ளியுட் போகுநர்;

என்பதனை கீழ்வருமாறு படிக்கவும்
    அன்ன யாவும் அறிந்திலர்  பாரதத்து
    ஆங்கிலம் பயில் பள்ளியுட் போகுநர்

நன்றி - http://temple.dinamalar.com/news_detail.php?id=8149 

தொன்மை மறவேல்.
Meaning: Don't forget antiquity 

இனி

இனி எனது பெஸ்புக்-இலோ அல்லது மற்ற தளங்களிலோ சினிமா, அரசியல் போன்ற பொருள் அற்ற (விவாத) மேடைகளில் நான் பங்கேற்க மாட்டேன் என்று உறுதி பூண்டு உள்ளேன்.

When you are away Nothing to tell as Life

ஏன் என்று தெரியவில்லை நேற்று காலை வண்டியில் அலுவலகம் செல்லும் பொழுது இப்பாடலை வாய்விட்டுப் பாட ஆரம்பித்தேன். ஆனால் கடந்த இரு நாட்களாக இப்பாடலை மனதுள் பாடிக்கொண்டே இருக்கிறேன். நெஞ்சின் மிக அருகில் உள்ள சில வரிகள் இதோ. 

நீலத்தை பிரித்து விட்டால் வானத்தில் ஏதுமில்லை;
தள்ளி தள்ளி நீ இருந்தால் சொல்லிக்கொள்ள வாழ்க்கை இல்லை;

ஜீவன் வந்து சேரும் வரும் வரை தேகம் போல் நான் கிடப்பேன் ;
தேவி வந்து சேர்ந்துவிட்டால் ஆவி கொண்டு நான் நடப்பேன்.

நித்தம் சொல்வேன் என்னுள் அவள் இருக்கிறாள். அவளை தவிர வேர் யாரும் இப்பாடலில் எனக்கு தெரியவில்லை.

(முழு பாடல்)
வண்ணம் கொண்ட வெண்ணிலவே ;
வானம் விட்டு வாராயோ;
விண்ணிலே பாதை இல்லை ;
உன்னை தொட ஏணி இல்லை ;

பக்கத்தில் நீயும் இல்லை ;
பார்வையில் ஈரம் இல்லை;
சொந்தத்தில் பாஷை இல்லை ;
சுவாசிக்க ஆசை இல்லை ;

கண்டு வந்து சொல்வதற்கு காற்றுக்கு ஞானம் மில்லை;
நீலத்தைப்  பிரித்து விட்டால் வானத்தில் ஏதுமில்லை;
தள்ளி தள்ளி நீ இருந்தால் சொல்லிக்கொள்ள வாழ்க்கை இல்லை;

வண்ணம் கொண்ட வெண்ணிலவே ;
வானம் விட்டு வாராயோ;

நங்கை உந்தன் கூந்தலுக்கு நட்சத்திர பூ பறித்தேன்;
நங்கை வந்து சேர வில்லை நட்சத்திரம் வாடுதடி;

கன்னி உன்னை பார்த்திருப்பேன் கால் கடுக்க காத்திருப்பேன் ;
ஜீவன் வந்து சேரும் வரும் வரை தேகம் போல் நான் கிடப்பேன் ;
தேவி வந்து சேர்ந்துவிட்டால் ஆவி கொண்டு நான் நடப்பேன்.


பாடல் ஆசிரியர்: வைரமுத்து.
பாடி இயற்றியவர்: எஸ். பி. பாலசுப்ரமணியன்
திரைப்படம்: சிகரம்
பாடலின் ஒளிப்பதிவு இணைப்பு: http://www.youtube.com/watch?v=e7fXQrIg21o

அறம் - திரு.ஜெயமோகன் (Aram by Jeyamohan)

கடந்த சில நாட்களாக திரு.ஜெயமோகன் அவர்களின் ”அறம்” என்கின்ற சிறுகதைகள் தொகுப்புப் நூலினை வாசித்து வந்தேன். நான் வாசித்த சில நூல்களில் சிறந்த நூல்களில் இது முதன்மை பெரும். இச்சிறுகதைகள் அனைத்துக்கும் மையச்சரடு என்பது இவை உண்மை மனிதர்களின் கதைகள்தான் என்பதே. அனைத்தையும் விட மேலாக இக்கதைகளில் காண்பது இன்னொருவரிடம் தொற்றிக்கொள்ளக்கூடிவை.

ஒரிரு கதைகள் தவிர் மற்றவை யாவும் எனக்கு மிக மிக பிடித்தது. அறம், சோற்றுக்கணக்கு, யானை டாக்டர், நூறு நாற்காலிகள், உலகம் யாவையும், ஓலைச்சிலுவை, பெருவலி, வணங்கான்,  மெல்லிய நூல், தாயார் பாதம் ஆகியவை கண்டிப்பாய் படிக்கபட வேண்டியவை. அதிலும் அறம், சோற்றுக்கணக்கு,  யானை டாக்டர், நூறு நாற்காலிகள், உலகம் யாவையும் ஆகிய ஐந்து சிறுகதைகளும் என்னை நிமிரச்செய்து படிக்க வைத்தவை.

இந்நூல் என்னுள் ஒரு வேற் ஒர் பரிமாணத்தை போர்த்தியுள்ளது. அதனின் தாக்கம் என்னில் இருந்த பல கேள்விகளுக்கு நன்விடையை தேடி செல்லும் பாதையை வகுத்து அதில் விளக்காய் ஒளிர்கின்றது.

’அறம்’தனை உங்களுக்கு மிகுந்த நன்மதிப்புடன் பரிந்துரை செய்கிறேன்.

இதனை நீங்கள் திரு.ஜெயமோகன் அவர்களின் வலையதளத்திலும் இலவசமாய் படிக்கலாம். http://www.jeyamohan.in/?page_id=17097(அறம் சிறுகதைகள்).

(Translation)

Last few days, I have been reading a short stories collection "Aram" [Idealism] by Jeyamohan. Among the books I have read, among the bests, this book will be in the top of the list. The main thread in all these stories is, it is based on real life stories. Most importantly, above all the traits seen in these stories can catch on us.

Except couple of stories, I liked every story very much. Among them, Aram [Idealism], Sotrukanakku [Food Accounts], Yaanai Doctor [Elephant Doctor], Nooru Naarkaaligal [100 chairs], Ulagam Yaavaiyum [Entire World], Olai siluvai [Palm Christ Cross], Peruvali [Big Pain], Vanangaan [Unbendable person], Melliya Nool [Mild book],  Thaayar Paadam [Feet of Mother] are must reads. Especially, Aram, Sotrukanakku, Yaanai Doctor, Ulagam Yaavaiyum hit me hugely. 

This book has blanketed a different perspective upon me. Its impact has paved way, as well as serving as  a lamp, towards the answers for plenty of questions I have for a long time. 

With huge regards, I highly recommend 'Aram'.

You can read all these short stories in Jeyamohan's website itself.  

http://www.jeyamohan.in/?page_id=17097

(click to view original size)

வீடு பெற நில்.
Meaning: Stand to gain Liberation
முக்திக்கான வழியை அடைய முயற்சி செய்ய வேண்டும்

Do you think, like others, I'll fall down ?

The below poem by Mahakavi Subramaniya Bharathiyar is one of the best poems I have read. These lines take us to give a deep thought about our actions. It is highly inspiring to lead a meaningful life. I am striving hard to make a positive change for myself but others.

தேடிச் சோறுநிதந் தின்று - பல
சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி - மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று - பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து - நரை
கூடிக் கிழப்பருவ மெய்தி - கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும் - பல
வேடிக்கை மனிதரைப் போலே - நான்
வீழ்வே னென்று நினைத் தாயோ?

நின்னைச் சிலவரங்கள் கேட்பேன் - அவை
நேரே இன்றெனக்குத் தருவாய் - என்றன்
முன்னைத் தீயவினைப் பயன்கள் - இன்னும்
மூளா தழிந்திடுதல் வேண்டும் - இனி
என்னைப் புதியவுயி ராக்கி - எனக்
கேதுங் கவலையறச் செய்து - மதி
தன்னை மிகத்தெளிவு செய்து - என்றும்
சந்தோஷங் கொண்டிருக்கச் செய்வாய்...

              - மகாகவி சுப்ரமணிய பாரதியார்

Translation:
Searching for and having food daily,
And chattering with lots of small talk,
With the mind suffering in pain,
And your deeds making others suffer as well,
Then you age and become old ,
And face the grim reaper in death.
Like lots of other people,
Do you think I'll fall down?

I shall ask you a few boons ,
You shall directly grant me those.
Any evil deeds in my past and their effects,
Shall not come back to life again.
Hereby shall I be given a new life
With no worries for me.
Give me a clarity of thought ,
And making me happy forever.
- (Originally poem written by) - Mahakavi (Great Poet) Subramaniya Bharathiyar

Translation Courtesy: Thought Trickles

Translation 2: (Courtesy: Dhilip Shiva/newmaldentamilschool.org.uk)
Search! Search for food every day!
Speak! Speak of unwanted things through out!
Worry! Worry myself with thoughts!
Hurt! Hurt others in the way of pointless things!
Get! Get old day by day!
Die! Succumb to vileness, die and finally go without a trace!
I am not them! I am not you(them)!
Don’t you ever dare to think that, I would give up! I never give up! ​

பொருள்தனைப் போற்றி வாழ்.
Meaning: Do not spend naively. Protect and enhance your wealth.

My First and Last Telegram

Today, when I sit to look back if I have ever come across a telegram, I remember that a telegram carried a news about my great grand mother in 1994. After that neither I nor my family members received a telegram. Last couple of days, I have been reading in newspapers and in internet that today July 14th 2013 Sunday will be the last day telegram services would operate in India. An idea struck me and I was contemplating for a long time whether to send a telegram to my egyptian lotus. I felt, it would be really special to send and receive a telegram which can kept as souvenirs with us and show it to our next generations. My egyptian lotus was special to me and I wanted to send her one. Actually, I also wanted to send to Nambiar, Xavier, Vasanth, Gokul as well. But somehow I couldn't find a telegram office nearby in Bangalore and even if I find it would be really too far away. I was not sure if post office operates on Sundays. I vaguely remember that telegrams are sent from BSNL Telephone offices. I called up on Nambiar and requested him to send on behalf of me to my egyptian lotus from Pondicherry. However, initially, he didn't agree. But later, after few emotional statements, he agreed. I sent him the message to be sent to her in a SMS (You are special. Hope you are doing good. Best Wishes. God bless. Sincerely, with Warm Regards, Rajesh). To my surprise, he called me in the evening and asked her address. Oh my God, my joy knew no bound. I gave him her address as well as edited the SMS (as "Hope you are doing good. Best Wishes. God bless. Sincerely, with Warm Regards, Rajesh"). And he sent the telegram to her. I don't know how much thankful I can be to my Nambiar. I am indebted to him lifelong. I hope that my egyptian lotus feels special on receiving the telegram.

And I sincerely thank all the employees of Telegraph offices for the service they have provided us right from common man to high-profile government officers.

God Bless. 

நெற்பயிர் விளைவு செய்.
Meaning: Harvest paddy grain

You could have been for some more time with me. What is the urgency honey ?

During my childhood, shutter bug bit me. In May 1996, during our vacation at my Uncle’s home in Bombay, I shot couple of shots in an automatic camera. I remember, my neighbours, much elder to me, discussing about shots, depth, brightness etc. Learnt my first lesson in my family function in which I wasted almost a roll by taking 10-15 pictures which made no sense. And I started enjoyed taking photos and framing shots. I would hardly be there in couple of snaps in album. So I started making myself available in few more snaps in the album. Till second year in my college days, my family camera helped me. And later my friend Prasanna Devi graciously admitted me to use her digital camera. I am always thankful to her for that kind gesture.

In 2005, having landed up in a decent job, I looked to own a digital camera. However, a good digital camera with more megapixels and higher optical zoom was expensive. In July 2007, Prasanna travelled to USA for an onsite assignment. With a verve, I explored, specifically dpreview.com as suggested by my friend Balasubramani. Overwhelmed by brilliant visuals, I wanted to own a DSLR though I haven’t used it earlier. But, at that time, for me, it was expensive considering my salary was lesser than the camera itself. I negated that it is an one time investment and let it be a good one. I mailed Prasanna to buy me a DSLR camera. She was enthusiastic to buy me but found the price to be around USD 700 (approx INR 26000). She gauged that I have gone crazy and replied that she won’t buy me now a DSLR and suggested me to learn using point and shoot camera first and later own a DSLR once I gained more confidence. Finally, in October 2007, she happily got me a Canon Powershot S5 IS camera - my first possession. I felt proud to own it from my earnings and I would cherish it for my lifetime..

Camera was a staple in all my travel. Inspired by a colleague who writes short stories, I decided to have my own blog. In December 2007 (though I created this blog in April 2007 and scribbled something) I started posting. I was obsessed to post only photographs in this blog and let them talk. Only since July 2010, I started writing posts. After a long hunt for a right title, I titled my blog as FROZEN MOMENTS (after listening to a speech by veteran cinematographer Balu Mahendra). 

Canon S5 IS was more than a camera to me. It practised me to envision things differently, observe the shots in films more closely, look for details, and practise simplicity in shots. As I always believe, post-processing (photo-shopping) doesn’t help to bring the best out of a photographer, I say complete no to post-processing. And I hate pictures that were spoiled by layers of excessive post-processing. To me, raw photographs reflect the photographer’s credentials truly. Little bit of post-processing is okay. I was enthused in taking landscapes, architectural buildings, people and culture and started working on them. My Camera played a huge role during my maiden trip to New Delhi, Kullu & Manali, Taj Mahal in June 2008. Capturing those mighty Himalayas, architectural splendour of Taj Mahal, landscapes of Shimla in that trip wouldn’t have been possible without my Camera.

When I shifted to New Delhi in July 2008, I had more time to spend alone. And I had more time to experiment with my camera. My colleague Yusuf Rampurawala taught me to operate in manual mode. He taught me what is aperture, timing etc. From then on, I rarely used Auto Mode and started enjoying the challenge of shooting in manual mode to come up with some memorable photographs. I walked across Delhi to visit Humayun Tomb, Red Fort,  Raj Ghat, India Gate, Pragathi Maidan. I visited Mussoorie, Jaipur, Taj Mahal on a full moon night, Shimla and Fagu. There were many children in the PG colony (Possangipur, Janakpuri, New Delhi) where I stayed. Many kids earnestly popped up with smiling faces displaying half-tooth’s. In few instances, few men questioned me ‘who are you, why taking snaps ? any bomb ?’ (during the days after Mumbai Terror Attack in November 2008).

Holi festival is a perfect occasion to capture vivid colours, candid expressions and joy among people of all age groups. And I have a prized possession of a photograph that I took during Holi. I enjoyed capturing my travelogue in my blog and circulating the updates to my friends. Few of them persistently encouraged me. And Balasubramani perennially encouraged me and pushed me to improve my acumen and expand my horizon. Slowly, imbibing some wisdom that I gained my friends, I started enjoying myself in taking snaps.

Since I owned it, Canon S5 IS has been my great companion in many occasions such as Prasanna’s marriage, Prasanna’a in-law’s house, Madurai Thirumalai Nayakar Mahal, Suresh Raja's Marriage, Vivek's Marriage, get-togethers, New Delhi-Agra-Shimla-Kullu-Manali-Manikaran, Jaipur, Mussoorie, Delhi (My Egyptian Lotus, Red Fort, Jama Masjid, Raj Ghat, Humayun Tomb, Connaught Place, India Gate, Shani Bazzar, Dance & Music Concerts, Amaltos Flowers, Rainy season), Agra (Taj Mahal, Fort, Fathepur, Sikri) Auli, Haridwar-Rishikesh, Yelagiri, South Korea (Seoul, Suwon, Seoraksan National Park), Shimla, Holi Festivals,  Diwali, Train journeys, Gokul’s Reception/Marriage, Xavier’s Reception/ Marriage, Kerala (Munnar, Alapuzzha, Athirappilly Falls, Valparai) etc. Anybody who have read this unending list would imagine the amount of travel I would have done as well as the kind of different terrains and climates my camera would have been subjected to  (It weathered from minus -20o  C to 47 o C). 

Canon S5 IS is one of my possessions which I handled with utmost care. Nevertheless, unfortunately, like many good things, my camera faced an end. Service centre chaps found the problem to be with the optical sensor. I wanted to keep this camera alive at least for minimal operations. But repairing it is expensive (much higher than current generation cameras). This loss is definitely a very sad loss to me. Many times I found solace by taking it with me out. Twice, I have just went with my camera in my travel bag on a lonely two day trip to Athirappilly Falls. I feel emotionally handicapped. I can say that it was my happiness and my sorrow (என் இன்பம் நீ என் துன்பம் நீ).  I would always cherish the company I had with my camera, many tender moments that I had and some memorable satisfactory snaps that I took with it.

இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் இருந்தாக்க என்ன ?

என்ன அவசரம் என்ன அவசரம் ஏ பொன்னே ?

(You could have been for some more time with me.

What is the urgency honey ?)

Canon Powershot S5 IS- October 2007 – June 2013.

P.S: I give myself some more time for other things in my life before owning up a DSLR.

நிலையில் பிரியேல்.
Meaning: Never compromise on your principles 

Reunion at Bangalore - Tata ELXSI (Chennai)

At last, I got the photos from our beloved Sai Prithvi, hence very late in posting this post.

After almost 2 months of conceiving and planning this get-together, we, Tata Elxsi-Chennai friends, decided to gather for a reunion with our families on 30-June-2013. We expected few more friends to join us, however, due their work locations and other unavoidable circumstances they could not join us this time. We had earlier met in 2010 for Gopi-Vrushali marriage and in 2011 for Manickam-Rekha marriage, but this was the first time for a get-together after we start disintegrating from TATA ELXSI from 2008. 

We met at Fantasy Golf Resorts, near the Bangalore Airport. I was first to reach the place in order to receive Abirami with her family who came all the way from Chennai for this. Later Manickam and family, Vasanth, Sai Prithvi joined us. Little later, Gopi joined us with his family. Sai Prithvi reached Bangalore from Chennai a day before itself. A night before, I, Vasanth and Sai Prithvi watched Raanjhanaa at Cine Max, Soul Space Arena opposite Samsung in Outer Ring Road.

We started with a breakfast and had chit chats. It was great to rewind the days we had together at Tata Elxsi, Chennai. After Tata Elxsi time had flied. We played cricket, table tennis, golf, badminton, carrom etc. It was fun playing with Abirami's second daughter Deekshika, Manickam's son Advaith and Gopi's son Amartya. All the three kids made our day very memorable. I, Manickam, Vasanth, Gopi, Sai Prithvi jumped into the swimming pool. Mine and Gopi's swimming shorts were bit funny. We were in swimming pool for 45 minutes and then it was time for lunch. 

We had a nice lunch and at around 2 p.m it was time for Abirami & Family to leave to Chennai via Vellore. Later, rest of us played carrom, badminton etc. We had a high tea and left the place with cherishable time. 

Even now, when I write this blog after so many months, I feel happy and cherish the time with Deekshikha, Advaith and Amartya. I wish to carry this forward as a legacy. I am sure we would meet again once in 2-3 years.

Here are few photos (Courtesy: Sai Prithvi)

 

 Left: Sai Prithvi Right: Rajesh with Advaith and Deekshika

 Vrushali, Abirami, Manickam, Rajesh

Deekshika and Advaith

Deekshika

 

 Left: Gopi and Amartya Right: Vasanth and Deekshika

Manickam and Advaith

 

Left:  Manickam and Family  Right: Vasanth

Vasanth, Gopi, Sai Prithvi

Rekha, Abirami & Family, Manickam

Wondering what Sai Prithvi was doing at that moment

With Advaith

Vasanth

Group Pic

Manickam and Sai Prithvi

Vasanth and I

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாள் [She is playing the happy music]

At last, Nagamani, along with his family, visited our home at Pondicherry last weekend. And incidentally Sai Prithvi, as well, along with his family, made a quick visit to our home. Prithvi’s daughter Mrithika aka Meethu was a cute little kid just dancing on the road as any toddler does. She had fun in jumping over the small elevation of steps and getting down the steps at outer viewing point of Auroville. She was walking on the foot path easily but we have to go beyond her nevertheless I didn’t get tired by that. Those chirpy sounds that her shoes makes while she walks were more than music. She got easily attached to me and didn’t hesitate or cry much. When she smiles, those little tooth were pleasure to. And on Saturday evening, Nagamani finally arrived. His daughter Yaazhini (Yaalini) what an angel she is. She also easily got attached to me on the very first time I called her. Of course there were share of hesitation and cry but we could manage it. When we say her, pray God, she just looks up looking for the frames of God (as they used to be in their home). While her parents went inside the Aurobindo Ashram, she was sleeping me over my shoulders. Due to lack of such opportunities like that in my life so far, not sure when before a kid was sleeping like that on me. She sleeps, adjusts her head from left position to right position and over time slides down. That’s when I realized that, Oh! even for sleeping a kid we need to learn many techniques. But those 10-15 minutes was sheer joy for me. When in car, along with her mom, she would identify me, sitting in the back, and shake hands with me and when I decided to pull her back, she was willing to come but, at last moment, she changed her mind. Similarly, she was his father and I was going around near her. She quickly turned her head and changed her position. When enquired about it, I came to know that it is to safeguard that I don’t lift her from her father. What an intelligent girl. All these wonderful moments are really awesome and makes me envious of all fathers and mothers. Honestly, I was tempted to get married and quickly have a girl. But I said to myself - Tempting but not now. Last night, when I returned from Pondicherry to Bangalore, I listened to Anandha Yaazhai (from Thanga Meengal) at an altogether different level and it was awesome.

P. S: Both Sai Prithvi’s wife and Nagamani’s wife affirmed that their kids don’t go to a stranger immediately but they got attached to you so easily. I had to say “En kitta vara ellaa pon kozhandaigaloda petrorgal elaarume ippadi thaan solraanga” (All the parents of the kids tell me the same).

I must thank Sai Prithvi and Nagamani for having visited my home this weekend. It was great. 

Here below is the lyrics of the beautiful song Anandha Yaazhai (from Thanga Meengal)

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்,

அடி நெஞ்சில் வண்ணம் தீட்டுகிறாய்.

அன்பெனும் குடையை நீட்டுகிறாய்,

அதில் ஆயிரம் மழைத்துளி கூட்டுகிறாய்.

இரு நெஞ்சம் இணைத்து பேசிட,

உலகில் பாஷைகள் எதுவும் தேவை இல்லை!

சிறு புல்லில் உறங்கும் பனியில் தெரியும்,

மலையின் அழகோ தாங்கவில்லை.

உந்தன் கைகள் பிடித்து போகும் வழி,

அது போதவில்லை இன்னும் வேண்டுமடி…

இந்த மண்ணில் இது போல் யாரும் இங்கே

என்றும் வாழவில்லை என்று தோன்றுதடி !

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்,

அடி நெஞ்சில் வண்ணம் தீட்டுகிறாய்.

அன்பெனும் குடையை நீட்டுகிறாய்,

அதில் ஆயிரம் மழைத்துளி கூட்டுகிறாய்.

தூரத்து மரங்கள் பார்க்குதடி,

தேவதை இவளா கேக்குதடி,

தன்னிலை மறந்தே பூக்குதடி,

காற்றினில் வாசம் தூக்குதடி – அடி

கோவில் எதற்கு ? தெய்வங்கள் எதற்கு ?

உனது புன்னகை போதுமடி !

இந்த மண்ணில் இது போல் யாரு இங்கே,

என்றும் வாழவில்லை என்று தோன்றுதடி !

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்,

அடி நெஞ்சில் வண்ணம் பூசுகிறாய் !

உன் முகம் பார்த்தால் தோணுதடி,

வானத்து நிலவு சின்னதடி,

மேகத்தில் வரைந்தே பார்குதடி,

உன்னிடம் வெளிச்சம் கேட்குதடி,

அதை கையில் பிடித்து ஆறுதல்

உரைத்து வீட்டுக்கு அனுப்பு நல்லப்படி !

இந்த மண்ணில் இது போல் யாரும்

இங்கே என்றும் வாழவில்லை என்று தோன்றுதடி

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்

அடி நெஞ்சில் வண்ணம் தீட்டுகிறாய் !

                                                                              - நா.முத்துக்குமார்

கூடிப் பிரியேல்.

Meaning: Do not forsake good friends.

வேறு என்ன கேட்பேன் என் இனிய பிறந்தநாளில்

மனதில் உறுதி வேண்டும்
வாக்கினிலே இனிமை வேண்டும்
நினைவு நல்லது வேண்டும்
நெருங்கின பொருள் கை பட வேண்டும்

கனவு மெய் பட வேண்டும்
கை வசமாவது விரைவில் வேண்டும்
தனமும் இன்பமும் வேண்டும்
தரணியிலே பெருமை வேண்டும்

கண் திறந்திட வேண்டும்
காரியத்தில் உறுதி வேண்டும்
பெண் விடுதலை வேண்டும்
பெரிய கடவுள் காக்க வேண்டும்

மண் பயனுற வேண்டும்
வானகம் இங்கு தென்பட வேண்டும்
உண்மை நின்றிட வேண்டும்
ஓம் ஓம் ஓம்
                 - மஹாகவி பாரதியார்


மலர் போல மலர்கின்ற மனம் வேண்டும் தாயே
பலர் போற்றி பாராட்டும் குணம் வேண்டும் தாயே
மலர் போல மலர்கின்ற மனம் வேண்டும் தாயே
பலர் போற்றி பாராட்டும் குணம் வேண்டும் தாயே
வரம் தரும் அன்னை வணங்கினோம் உன்னையே
வரம் தரும் அன்னை வணங்கினோம் உன்னையே
மலர் போல மலர்கின்ற மனம் வேண்டும் தாயே
பலர் போற்றி பாராட்டும் குணம் வேண்டும் தாயே

ஒரு நோயும் தீண்டாமல் அணை போடு தாயே
நதி காய நேராமல் நீரூற்று தாயே
நன்னிலம் பார்த்து நீயே
எளியோரை மகிழ்வாக்க வழி காட்டு தாயே
வலியோர்கள் வாட்டாமல் வகை காட்டு தாயே
என் வளமான தாயே
பசி தாகம் காணாமல் வயிறாக்கு தாயே
ரசிப்போர்கள் செவி தேடி இசை மூட்டு தாயே
இசை பாட்டு என்றென்றும் இனிப்பாக்கு தாயே
        ( மலர் போல மலர்கின்ற .....)

புகழ் செல்வம் நலம் கல்வி குறைவின்றி வாழ
புவி மீது இறை ஞானம் எமை என்றும் ஆள
பொன் குறையாமல் வாழ
அருளோடு பொருள் பேத அறிவோடு ஞானம்
தெளிவோடு தினம் காணும் நிலை வேண்டும் வேண்டும்
அது திரளாக வேண்டும்
பல வீடு பல நாடு பல தேசம் என்று
உணராமல் வாழ்வோரை ஒன்றாக்கு தாயே
உறவோடு மகிழ்வோடு எமை மாற்று தாயே
        ( மலர் போல மலர்கின்ற .....)
                             - கங்கை அமரன்

எண் எழுத்து இகழேல்.
Meaning: Never despise learning on mathematical science and literature